Hoe een Duracell-konijn met een breinblessure leeft…

Geplaatst door

Misschien is het lastig om je voor te stellen hoe het is om te leven met hersenletsel. Of ben je een lotgenoot en benieuwd hoe ik er mee omga. Een poging je een idee te geven van hoe ik leef met mijn breinblessure.

Duracell-konijn, met een versleten batterij…

Voor mijn val was ik een Duracell-konijn, altijd aan en niet te stoppen. Nu heb ik een versleten batterij. Hij laadt niet meer goed op en loopt veel sneller leeg. Vooral prikkels kosten mij veel energie.

Ik moet dus mijn energie goed verdelen. En kan maar een beperkte hoeveelheid belasting aan. Eigenlijk kost het dagelijkse reilen en zeilen van mijn gezin, me al genoeg energie. Zeker mijn jonge kinderen zorgen voor meer dan genoeg prikkels.

Door mijn dagen goed in te delen, kan ik gelukkig nog prima naar verjaardagen en andere sociale activiteiten. Maar wel door veel rekening te houden met mijn belastbaarheid. Vooraf en tijdens, maar vooral met de naweeën achteraf.

Prikkels dempen is verdacht?!

Om prikkels te dempen, gebruik ik regelmatig oorddopjes of een geluidswerende koptelefoon. Ook draag ik vaak een pet en zonnebril. Ook in de winter. Je kunt dan hilarische situaties krijgen, zoals afgelopen week op mijn werk. Al wandelend over het terrein werd ik als verdacht persoon aangehouden door collega’s en de huismeester!

Wat minder opvalt, is dat ik heb geleerd om te ontspannen tijdens prikkelrijke activiteiten. Bijvoorbeeld door in drukke gezelschappen, op mijn voeten te focussen en mijn ogen een brede blik te geven. Daarmee sluit ik me een beetje af voor alle prikkels. En bij overprikkeling ga ik gewoon even naar buiten of naar huis.

Bordje vol…

Verder past er niet zoveel meer bij op mijn bordje. Ik ‘werk’ nog maar heel weinig, mijn grootste hobby wielrennen lukt nog steeds niet en ook TV kijken doe ik niet meer. Dit waren naast mijn gezin, eten en slapen, ook meteen de grootste tijdverbruikers. Tijd over dus, zou je zeggen…

Verkeerd gedacht. Ik ben en blijf toch dat Duracell-konijntje, alleen nu de ontspannen variant. Bovendien ga ik vaak vroeg naar bed om het batterijtje zo goed mogelijk op te laden. Dus mijn bordje blijft vol…

met ontspannen, ontspannen, ontspannen!

Als ik wakker ben is het dus belangrijk om inspanning af te wisselen met ontspanning. Ook om niet te veel ‘in mijn hoofd te zitten’… Ik hoor je denken: ‘OK, maar wat doen je dan?’

  • Begin van de dag doe ik zo’n 15 minuten yoga, lekker rustig en goed voor mijn rug en nek
  • Ook mediteer ik 2 x 10 minuten per dag, dit helpt me enorm in het hier en nu te leven en zorgt voor rust in mijn hoofd
  • Minimaal 3x per dag doe ik ademhalingsoefeningen, om mijn zenuwstelsel tot rust te krijgen en met mijn buik te verbinden
  • Ook luister ik veel naar Brainwaves, hersengolven op bepaalde frequenties om bijvoorbeeld ontspanning, concentratie of slaap te stimuleren
  • En verder speel ik dagelijks zo’n 10 minuten Braingymmer, hersenspelletjes om mezelf cognitief uit te dagen

Van die laatste kun je je afvragen in hoeverre dat ontspannend is. Feit is wel dat je ook kunt ontspannen door inspanning…

Ontspanning door inspanning!

Zeker in mijn situatie is dat heerlijk. Lekker met je lichaam bezig zijn in plaats van met je hoofd. Goed voor de doorbloeding, en waar mogelijk lekker buiten met veel zuurstof…

  • Er gaat vrijwel geen dag voorbij zonder te wandelen, gemiddeld ruim een half uur en vaak in het bos…
  • Elke dag doe ik 15 minuten krachttraining, vooral gericht op coördinatie en stabiliteit van mijn bovenlichaam
  • En verder sport ik zo’n 3 à 4 keer per week, zwemmen, hardlopen en binnen wielrennen op een fietstrainer…

Naast het vaste ritme van ons gezin met school, werk, huishouden en sociale activiteiten, zijn mijn dagen zo aardig gevuld. Het lukt het me op deze manier om de overprikkeling en hoofdpijn een beetje binnen de perken te houden, en mijn lontje wat langer…

Tja, was ik maar een echt Duracell-konijn met een versleten batterij. Dan was het een kwestie van batterij vervangen. Bij mij zit het iets complexer in elkaar helaas. Hopelijk kunnen ze in Amerika mijn batterij nieuw leven inblazen!

Eén reactie

  1. Wat grappig Hilbert. Zo omschrijf ik het ook altijd. Mijn ‘van nature’ Duracell bunny is op. Er moet ook geen Duracell meer in…een kruitvat batterij is voor de toekomst voldoende, als de bunny maar weer lekker gaat trommelen ☺️

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *