Van plan B terug naar plan Amerika: aftellen maar!

Het is alweer juni! Nog 3 maanden en 2 prikjes, dan ga ik eindelijk naar Amerika! Aftellen maar, net als anderhalf jaar geleden… De tussentijd is zeker niet verloren gegaan, dankzij plan B. Maar gelukkig kunnen we nu weer terug naar plan Amerika!

Van plan B…

‘Euh… plan B?! Help me ff?!’ Ja, ik begrijp dat je niet alles hebt kunnen volgen. Ik probeer het kort en eenvoudig voor je samen te vatten. Al zijn enkele ingewikkelde termen onvermijdelijk…

In augustus vorig jaar verzette ik voor de tweede keer mijn reis naar Amerika. Dus ben ik in de tussentijd met andere behandelingen aan de slag gegaan. Op zoek naar nog ontbrekende puzzelstukjes in mijn herstel…

• Eerst heb ik een atlasbehandeling ondergaan. Deze correctie van de stand van mijn eerste nekwervel heeft ook gelijk mijn beenlengteverschil verholpen…
• Daarna heb ik een half jaar lang intensieve visuele training gevolgd bij een neuro-optometrist. Oefeningen moet ik om de dag blijven doen, in juli mogen we nog een keertje terugkomen…
• In november ben ik ook begonnen met cranio faciale therapie, een soort massage van zenuwbanen langs je nek en schedel. Dit zijn we inmiddels aan het afbouwen, de komende maanden nog een paar keer…
• De laatste tijd ben ik vooral bezig met orthomoleculaire therapie. Dit gaat om onderzoeken, voeding, intoleranties en supplementen. Voor mijn maag- en darmen, maar ook tegen bloedarmoede en neuro-inflammatie, dat zijn ontstekingen in hersenen en zenuwstelsel.

‘Wow, en nu hoef je niet meer naar Amerika?’ Haha nee, zo éénvoudig laat een hardnekkige breinblessure zich helaas niet verhelpen. Omdat het brein je hele lichaam aanstuurt, kan een breinblessure alle andere systemen in je lichaam beïnvloeden.

Helpt het wel?

Jazeker, juist aan die andere ontregelde systemen heb ik hard gewerkt tijdens plan B. Veel lotgenoten moeten na hun behandeling in Amerika nog met bijvoorbeeld visuele training of voeding aan de slag. Op die vlakken, heb ik nu van te voren al de nodige winst geboekt…

• …de samenwerking tussen mijn ogen en hersenen is enorm verbeterd, waardoor ik iets minder snel overprikkeld raak.
• …mijn nek is een stuk sterker en stabieler geworden, over het algemeen heb ik veel minder last van een zeurende nek en schedel.
• …mijn maag en darmen zijn een stuk rustiger en mijn spijsvertering is verbeterd, waardoor ik minder last heb van diarree, gasvorming en misselijkheid.

Ik merk en meet duidelijk dat van er alles in mijn lichaam veranderd is. Fysiek word ik ook nog steeds fitter en sterker. Hopelijk gaat een betere opname van voedingsstoffen mijn herstel verder helpen de komende tijd.

Hoe gaat het verder?

Leuk dat je het vraagt! Ik heb dus verschillende stappen in de goede richting gezet. Toch merk ik dit nog niet concreet aan mijn belastbaarheid. Wel voel ik me naar omstandigheden redelijk goed. Zolang ik mijn balans maar goed bewaak. En dat is niet altijd éénvoudig…

Begin 2021 was aanpoten met de tweede keer thuisschool. Prettig dat we nu het normale ritme weer een beetje te pakken hebben. Ook komt de wereld weer meer tot leven. Versoepelingen, meer drukte en sociale activiteiten. Het zomerweer zorgt voor meer buitenleven en bedrijvigheid. Heerlijk en fijn, maar ook minder rustig voor mijn brein.

Tja, en dan was ik half mei ook nog zo slim, om mijn hoofd enorm hard te stoten tegen een houten balk. De afgelopen weken heb ik weer een stuk meer last van hoofdpijn en overprikkeling. Mijn lontje is af en toe weer wat korter. Gelukkig begint het inmiddels weer een beetje bij te trekken…

…terug naar plan A!

Ach, mijn systeem is gewoon wat gevoeliger. En natuurlijk, op de lange termijn heb ik echt wel vooruitgang geboekt. Ik geniet van het leven, maar mijn brein en zenuwstelsel zijn nog steeds ontregeld. De hoofdpijn en overprikkeling blijven dag in, dag uit, mijn leven bepalen.

Het voelt alsof ik een auto ben, die steeds verder wordt opgeknapt. Zeker na plan B is bijna alles wel onderhanden genomen. Alleen dat ene storingslampje blijft branden. En ervoor zorgen dat de motor blijft haperen.

Daarom is het zo fijn, dat ik weer terug kan naar mijn oorspronkelijke plan, plan Amerika. Om het storingslampje, mijn hoofdprobleem, de bron, de basis van mijn klachten aan te pakken. Hoogste tijd dus om terug te gaan naar plan A…

3 maanden, 2 prikjes

Want het aftellen kan nu echt beginnen. Mijn behandeling bij Cognitive FX start over dik drie maanden, op maandag 20 september. Zoals het er nu voorstaat vliegen we op woensdag 15 september die kant op.

Volgens de huidige regels hoef ik niet in quarantaine, als ik 2 weken daarvoor volledig gevaccineerd ben. Dat komt helemaal goed. 1 september is toevallig exact dezelfde deadline als Hugo de Jonge recent heeft gesteld, voor het volledig vaccineren van alle volwassenen in Nederland…

Sterker nog: mijn bouwjaar 1982 is bijna aan de beurt! De eerste dertigers uit 1981 kunnen sinds gisteren hun vaccinaties inplannen, in juni en juli. Als één van de eerstvolgende, ben ik hoogstwaarschijnlijk ruim op tijd gevaccineerd!

Perfecte planning!

Perfecte planning dus om in september naar Amerika te gaan. Geen quarantaine betekent dat mijn zwager Tuck gewoon mee kan. Hij werkt in de zorg en is al eventjes gevaccineerd. Wel zo gezellig om met zijn tweeën te gaan. En een ervaren reisbegeleider scheelt mij nogal veel energie.

Ben dan ook erg blij dat ik mijn reis naar Amerika in februari voor de derde keer verzet heb. Ik hoef me nu veel minder in allerlei bochten te wringen en niet alleen te gaan. De wereld is weer een stuk normaler, het thuisfront een stukje rustiger. Zeker in september. Viermaal is scheepsrecht…

Mijn avontuur komt nu dus echt dichtbij! Wil je op de hoogte blijven? Laat dan hier je email achter of volg Hip & Held op Instagram.